An Unexpected Bushjourney

Het is weer even geleden dat jullie een verslag van mij hebben kunnen lezen. Al afkickverschijnselen? Vrees niet want hier komt weer een verslag van dit maal een tocht die ikzelf niet snel ga vergeten. Ik heb namelijk toch wat beleefd vandaag!

Laat ik beginnen met het feit dat het de afgelopen weken ongelooflijk druk is geweest vanwege het hoogseizoen. Daardoor heb ik niet de tijd gehad om nog leuke uitstapjes te plannen, tot vandaag dus.

Gisteren kwam het idee naar boven om een tocht te maken, maar waar naar toe? Eerst waren het the Snowy Mountains waar ik enorm graag naar toe wilde maar helaas was dat teveel gedoe. Na veel gezoek met behulp van m'n nieuwe laptop (Ja, ik heb een Macbook gekocht) kwam ik uit bij een Nationaal Park genaamd Bouddi National Park. Dit Nationaal Park ligt ten Noorden van Sydney en is erg goed te bereiken met het OV.
Uiteraard moest ik wel wat voedsel inslaan want ik wist van mezelf al dat ik wel een dag weg zou zijn.
Afijn, de volgende ochtend stond ik om 6 uur in de ochtend naast m'n bed om m'n tocht te beginnen. Trein van 6:45 gepakt richting het plaatsje Woy Woy en gaan met die banaan. Gelukkig had ik wel gezelschap tijdens m'n tocht van m'n lieftallige vriendin Charlotte die weliswaar 13.000 km verderop zit maar vanwege het tijdsverschil toch nog wakker was. Daarnaast was de tocht naar Woy Woy echt adembenemend. Prachtige landschappen, uitzicht over de zee, overweldigende bossen en ga zo maar door, het leek The Lord Of The Rings wel zo prachtig. Na 1 uur en 30 minuten met de trein was ik dan aangekomen in het plaatsje Woy Woy en van daaruit nam ik de bus richting het Nationaal Park.

De tocht was iets korter maar zeker niet minder mooi dan de treinreis . Het landschap is echt prachtig. Bijna zat ik erover na te denken om gewoon rond te reizen met de bus en de trein ;).
Uiteindelijk, na 45 minuten, kon m'n avontuur dan toch echt beginnen, de tocht door de Bush Bush.

Het begon al prachtig, met de geluiden van de Kookaburra's die je door het hele bos kon horen + een vogeltje die wel heel nieuwsgierig naar mij was. Dit ondeugende vogeltje zat mij heerlijk te plagen door eerst heel dichtbij te komen en daarna hop weg te vliegen naar een boom en weer terug naar mij en weer naar een boom. Echt heel leuk om te zien. Na een tijdje door het regenwoud te hebben gelopen kwam ik uit bij een prachtig strand waar je een prachtig uitzicht had over de oceaan en je kon zelfs Palm Beach zien aan de andere kant.

Na even over het strand gelopen te hebben vervolgde ik m'n reis door het regenwoud. Eerlijk is eerlijk ik vond het zelf allemaal erg spannend om in m'n eentje door een voor mezelf onbekend regenwoud rond te huppelen met in gedachten dat in Australië de meest giftige wezens zitten. Maar ik liep door want ik vond het aan de andere kant prachtig. En nu komt het meest bizarre van m'n tocht wat ik zelf nooit voor mogelijk heb kunnen houden. Ik liep op een aardig dicht begroeit paadje en ineens sprintte er voor m'n neus een enorme hagedis/salamander van wel 1,2 (!) meter van me weg! Een zogenaamde Goanna! Helaas heb ik er geen foto van kunnen maken maar wat een enorm beest is dat. Voor mijn gevoel stond ik wel 5 minuten stil en in gedachten zat ik te denken: "Holy Macaroni, Holy Macaroni, Hoe Enorm". Ik had nog gehoopt dat ik hem weer zou zien maar helaas. Een stukje verder kwam ik twee Amerikaanse Dames tegen die ook de wandeling aan het doen waren. Ik had ze natuurlijk verteld van mijn ontmoeting met de Goanna en ze zeiden van dat ik echt geluk heb gehad dat ik die heb mogen zien.

Een klein stukje verderop was een bankje waar ik even een pauze nam om een appel, banaan en Mueslibar te eten + wat water te drinken. Het was namelijk wel aardig warm dus drinken en eten is zeer belangrijk. Daarna kwam ik op een plek terecht waar echt prachtige rotsformaties aanwezig waren en daar was ook m'n eindpunt. Verder dan het strand Pebby Beach kon ik niet gaan. Op het strand heb ik nog even heerlijk genoten van het uitzicht en zoals gewoonlijk was ik me vergeten in te smeren en viel meneer voor 15 minuutjes in slaap. Oeps. Verbrandheid valt mee en het voelt ook niet echt pijnlijk aan dus gelukje :-).

Eenmaal bij de bushalte aangekomen (het was inmiddels al 3 uur) bleek dat ik een uur moest wachten op de bus. Opzich niet heel vervelend want ik vermaakte me prima. Na een uurtje wachten kwam de bus en die bracht me weer naar Woy Woy. Bijna was ik bij m'n eindbestemming tot ik ineens een hele grote groep van wel 20 pelikanen op een restaurant zag zitten. Snel op stop drukken en uit de bus springen want Pelikanen heb ik al wel een paar keer gezien maar nog niet zoveel en zeker niet Pelikanen die op een restaurant zitten. Foto's gemaakt en daarna heb ik de trein maar weer naar huis gepakt.

Deze tocht vond ik zelf echt prachtig om te doen. De natuur, de enorme hagedis, de pelikanen alles was echt prachtig vond ik zelf. Het leuke is wel dat de leukste dingen hier in Sydney, toch echt buiten Sydney te vinden zijn. Hopelijk krijg ik binnenkort weer zo'n kans om zo'n tocht te maken want ik vond het echt fantastisch.

De foto's van m'n tocht zet ik morgen erop want het is hier nu tijd om te slapen :-)

Geniet van jullie dag! Trouwe Lezers en hopelijk tot m'n volgende verslag ;-).